Yaoi of Manhattan

Było sobotnie popołudnie, a Razjel już od kilku godzin siedział w swoim warsztacie i restaurował starą Yamahę, którą wczoraj przywiózł mu klient. Z pozoru kilka drobiazgów okazało się kilkoma poważnymi usterkami. Teraz męczył się ze złożeniem w całość silnika i z zamontowaniem go. Nagle usłyszał z drugieko końca pomieszczenia dźwięk telefonu. Jęknął cicho. W takich momentach żałował, że nie ma sekretarki, albo jakiegoś pomocnika. Podniósł się z podłogi, odłożył klucze i wytarł ręce w brudną szmatę, którą to zaraz wcisnął w tylną kieszeń nisko opuszczonych na biodrach jeansów. One również były całe uświnione, gdzieniegdzie poprzecierane i porozrywane. Dzisiaj było na dworze wyjątkowo gorąco, więc nie miał na sobie koszulki. Jego skóra była pokryta drobnymi kroplami potu, a gdzieniegdzie był wybrudzony smarem. Szybkim krokiem wszedł do niewielkiego pomieszczenia, w którym stał komputer, ksero i regał z segregatorami, z potrzebnymi dokumentami. Szybko znalazł komórkę pod stertą papierzysk i odebrał połączenie. Dzwonili z firmy w której zamówił części. Rozmawiając podszedł do drzwi i nonszalancko oparł się o framugę. Słuchając głosu po drugiej stronie rozejrzał się po warsztacie. Pomieszczenie nie było zbyt duże. Akurat by się zmieściły w nim dwa auta, teraz wykończone, czekające na odbiór właścicieli oraz cztery motocykle. Trzy pod ścianą (z czego jeden należący do Razjela) i jeden stojący na środku, który właśnie Razjel reperował. Dwie pary garażowych drzwi zostały uniesione, wpuszczając do warsztatu słońce i parne powietrze. Stąd miał widok na ulicę i podjazd z szarej kostki prowadzący do warsztatu.