Yaoi of Manhattan

Podparł dłońmi podbródek i spojrzał na barmana z cichym westchnieniem.
- Z bratem jestem. Brat pełnoletni, jest gdzieś tam w tłumie, a ja grzecznie sobie siedzę tutaj. Nie mam ochoty na zabawę. "Mięsem" nie rzucam, alkoholu nie piję, nie palę, nie ćpam, to chyba niczym nikomu się nie narażam, prawda? - mruknął, mając jednak okropną ochotę się upić i o tym wszystkim już nie myśleć. Może zachowanie jego ludzkich rówieśników miało swoje plusy, ale kac na drugi dzień zdecydowanie robił za wielki minus.

Mruknął mimowolnie, czując jak barman trącił go w ucho. Kocie uszy były wrażliwe na dotyk, więc taka reakcja wcale nie była dziwna, ani nadzwyczajna. Uśmiechnął się słabo pod nosem. - Wiem, mówiłem Oscarowi, że to niezbyt dobry pomysł, żeby się szlajać po nocach, po takich miejscach, ale przecież nie zamknę go w domu. Cały czas pracuje, coś mu się od życia należy. - stwierdził. Nie był egoistą, nie mógł nic bratu zabronić. Próbował go odwlec od tego pomysłu, ale skoro nie wyszedł, to przecież się nie zabije z tego powodu. - Nie musisz się o mnie martwić, na tyle to jeszcze jakoś daję sobie radę. - mruknął.
Pijani mężczyźni faktycznie nie byli rzadkim widokiem wieczorami, a towarzystwo które się tu kręciło samo w sobie było podejrzane, o czym Misiek dobrze wiedział już wcześniej.

- Jest pełnoletni, ale czasem ma mniej rozwagi niż trzyletnie dziecko z klapkami na oczach. - stwierdził. Chociażby ten wypad; całkowicie nieprzemyślany, rzucony jak zachcianka kobiety w ciąży, spontaniczny. Może trochę przesadził z tym trzyletnim dzieckiem, ale jako starszy, powinien trochę pomyśleć, zanim narzucił plany z góry, bez porozumienia z Miśkiem. - Cały tydzień siedzę w domu, nie pomyślałeś, że też chciałbym się wyrwać raz na jakiś czas z czterech ścian? - spytał.
Ktoś nadepnął mu na ogon, na co kotołak zareagował jednak tylko cichym syknięciem i zabraniem swojej "własności" bliżej krzesełka. To mógł być idealny powód, żeby rzucić się z pazurami na osobę która dokonała tego czynu, ale jakoś nie miał ochoty na psucie bratu nerwów. Gratis jeszcze by się przez niego wstydu najadł.

[ Czekam na odpowiedź, a ja zamiast "Potwierdź", nacisnęłam "Podgląd" -.-' ]

- Gadasz jakbyś sam miał starsze rodzeństwo i wybitnie się przekonał o tym na własnej skórze. - stwierdził, biorąc szklankę z mlekiem z cichym "dziękuję". Zerknął kątem oka w stronę tłumu, które miał za plecami, chcąc stwierdzić, czy nie będzie musiał ciągnąć brata na taczkach do domu, bo ten będzie w takim zaawansowanym stanie nietrzeźwości, ale póki co wszystko zapowiadało się kulturalnie. Do czasu.
Kiedy do lokalu weszło kilku mężczyzn wyglądających jak jakieś szychy spod ciemnej gwiazdy w lokalu od razu zrobiło się ciszej. Nawet wesołe rechotanie i dźwięk szklanek obijanych o siebie w toastach ustało w miejscu. Kotołak wyczuwał, że coś jest na rzeczy, ale starał się zachowywać normalnie, nie dać poznać po sobie, że się boi, albo coś takiego.

Niezbyt podobało mu się to towarzystwo, wyczuwał, że mogąc być z nimi kłopoty, jakaś zadyma. Po krótkiej chwili wszyscy wcześniej zgromadzeni wrócili to swoich poprzednich zajęć; flirtowania po kątach, picia alkoholu, ewentualnie tańczenia i gawędzenia. Misiek znowu miał ochotę się położył pod kocyk. W sumie to tylko te nieszczęsne mleko z lodem jakoś go trzymało w pionie. Gdyby było ciepłe pewnie już całkiem by się rozleniwił i to Oscar miałby problem z doprowadzeniem Miśka do domu.
Chłopakowi wybitnie nie podobały się tematy rozmów owej grupki która niedawno wparowała do lokalu, ale postanowił z nimi nie zadzierać. Sam jeden z pewnością nie dałby rady, a kto porywałby się na obronę takiego małego, "niewinnego" stworzonka? No właśnie, niewielu bohaterów by się znalazło. Każdy bał się dostać po mordzie.
Kotołak mlasnął z przekąsem i upił łyk zimnego mleka, wywracając przy tym oczami.
- Długo tu jest otwarte? - spytał, mając nadzieję, że bar niedługo zostanie zamknięty, a on wreszcie będzie mógł się położyć do łóżka i wtulić twarz w poduchy. Teraz wizja zakopania się po uszy w pościeli była naprawdę kusząca.