Yaoi of Manhattan

- Tak, w sumie skurczybyka lubię. Cenna uwaga - uśmiechnął się lekko, z wszystkich sił zapierając się, by pies nie pociągnął go po raz kolejny. Z każdym spacerem miał w tym coraz większą wprawę, choć pomysłowość owczarka dawno już przerosła jego wyobrażenia. - Miło jest mieć kogoś, co nie skarży się od rana do wieczora, nie krzyczy na ciebie, nie przypomina o zaległych terminach... Może w sumie dlatego że nie ma strun głosowych - wzruszył ramionami, przechodząc przez przejście dla pieszych. - Czasem mam ochotę zamordować pierwszą lepszą osobę, a obecność tego pierona dziwnie uspokaja. Chyba dziwny ze mnie człowiek, nie wiem. Nie żeby mnie to jakoś specjalnie obchodziło.

Parsknął śmiechem, słysząc jego słowa. W sumie to chyba wcześniej nie uwierzyłby, że tak fajnie można spędzać czas z poznaną godzinę wcześniej osobą. O dziwo w obecności Nate'a czuł się swobodnie, nie musiał bawić się w nadmuchane grzeczności i inne hipokryzje spotykające go na każdym kroku. Plus chłopak nie miał o nim bladego pojęcia, nie oceniał go z góry, nie krytykował za każdą bzdetę. Niestety z tego typu zachowaniem spotykał się codziennie w pracy.
- Uwierz mi, poznałbyś mnie lepiej i natychmiastowo zmieniłbyś opinię - mruknął, schodząc schodami nad nadbrzeże. Rozglądnął się dookoła, szukając najdogodniejszej drogi do niewielkiego portu. Odnalezienie go nie stanowiło większego problemu, tłumy turystów tłoczyły się niczym wielkie stado, czekając na prom, który zabierze ich na Liberty Islad. - Także może tego nie zmieniajmy, co? Bo to takie miłe, nie musieć udawać, pieprzyć głupoty. Choć z drugiej strony...