Yaoi of Manhattan

- Sądzę, że nie byłby to dla ciebie taki duży problem. Pewnie po prostu ci się nie chce i tyle. - dodał z nieco złośliwym uśmiechem. Puścił rękaw Lucyfera, nie miał dzisiaj wyjątkowo ochoty na akcje w środku miasta, przy ludziach na dodatek. - Cześć, tato psychopato. Jak ci idzie wpieprzanie ludzi do Piekła? Coś się tam ostatnio nie widzę. Uciekasz przede mną, czy masz za dużo na głowie? - spytał, mając ochotę wtulić się w upadłego anioła, jak w pluszowego misia. Cholera. Właśnie zdał sobie sprawę, że miał ochotę zrobić to od zawsze, ale jakoś nigdy nie było ku temu okazji. Poza tym jak znał ojczulka, to pewnie byłoby jak z tym rękawem przed chwilą, tylko efekt pięćdziesiąt razy bardziej brutalny. Krótko mówiąc; szarpnięcie, lot, pierdolnięcie, koniec.

Szczerze? Elwood nie poczuwał się zbytnio do roli lewiatana. Ot co, był nim i się do tego przyzwyczaił, ale gdzieś w jego sercu czaiła się garść ludzkich słabości, których mimo dużych chęci nie potrafił się pozbyć. Chciał być potrzebny, kochany. Pragnął mieć kogoś, do kogo od czasu do czasu mógłby się odezwać, czy przytulić. No cóż... Jak widać nie był jednak zadowolony z tego co miał.
- A właśnie, że mylisz. Chciałem cię osobiście zaprosić na jakiegoś drinka, albo coś, żeby pogadać. To już jakiś powód, nie? - mruknął, to co wpadło mu pierwsze na myśl. No ludzie! Przecież nie powie, że chce się do niego przytulić, bo od razu na wejściu po mordzie dostanie!

Elwood był trochę zdziwiony tym, że wielki pan i władca w ogóle wykazał zainteresowanie takiej propozycji, ale skoro już karty zostały rzucone na stół, to czemu z tego nie skorzystać? - Może być ten burdel, co to go prowadzę, a jeśli chodzi o godzinę, to jak ci pasuje. - wzruszył lekko ramionami. Siedział na dupie, na tej Ziemi i przez większość czasu wybitnie się nudził. Poza odpoczywaniem, nawiedzaniem ludzi, oraz wysługiwaniem się nimi, nie miał żadnych ciekawszych zajęć.

Elwood nie skomentował tego przeniesienia, tłumacząc sobie to w duchu jako odpowiedź typu "Mam czas teraz." i poszedł po jakieś dobre wino. Wrócił z butelką. Otworzył wino i zabawił się w kelnera, nalewając odrobinę do kieliszka. Podał go ojcu. - Proszę bardzo. Satysfakcjonuje pana, czy podać inne? - spytał z lekkim rozbawieniem. Grabił sobie, grabił, ale w sumie wierzył w dobre serducho, jakim mógł wykazać się jego rodzic (w niektórych sytuacjach, rzecz jasna). W końcu nie żal byłoby zepsuć taki ładny wizerunek swojemu własnemu potomkowi? Ani trochę?

- Dolać? - spytał, jakby chciał w pierwszej chwili zająć go czymś, żeby nie musiał odpowiadać na zadane pytanie. - No cóż, w zasadzie to się za tobą stęskniłem. Poza tym chciałbym się wreszcie dowiedzieć jak ci idzie ta śmieszna walka z Gabrysiem. - Jestem pełen podziwu, że nadal, mimo upływu tylu lat, nadal ci się to nie znudziło. Ja na twoim miejscu już dawno wywołałbym jakiś skandal, żeby ci z góry wreszcie ruszyli zadki i pokazali na co ich stać. Może znowu jakaś mała wojna, kataklizm, albo epidemia nieznanej choroby? - podpowiedział, w nadziei na to, że może Lucyferowi któryś pomysł się spodoba i na Ziemi wreszcie będzie się coś dziać.

Z ust Elwooda wyrwało się prześmiewcze parsknięcie.
- Ka boom i mózg Gabrysia rozjebany? - spytał, pojawiając się obok ojca. Cóż, podobieństwo między ich charakterami było czasami widoczne bardziej niż w wyglądzie, bo gdzież tam El pasował na syna Lucia? Takie niewinne chucherko? Kto by go o to śmiał podejrzewać? Poza tym Phantomhive miał niezłe zdolności aktorskie i mógł nimi czynić cuda większe niż cały zastęp aniołów. Taaa... zdecydowanie miał zbyt wysokie mniemanie o sobie, ale czy odrobina narcyzmu to coś złego?

El przyzwyczaił się do tego, że czasy zmieniały się, a ludzie zaczęli wymyślać jakieś nowe słowa i wreszcie powstał slang młodzieżowy. Cóż, mimo tego, że byli sami, to wolał nie zdradzać swojego piekielnego pochodzenia. Czasem chciał być zwykłym śmiertelnikiem i zastanawiał się, jak potoczyłoby się wtedy jego życie. Może byłby kimś sławny? A co jakby mieszkał na ulicy? Uśmiechnął się pod nosem - nie, jednak cieszył się z bycia lewiatanem.
- No przepraaszam, wiem, że nie lubisz kiedy się odzywam tak.. nowocześnie. - mruknął, na chwilkę milknąc, żeby dobrać najodpowiedniejsze słowo. - Piszesz scenariusz do jakiegoś filmu? - spytał, w celu podtrzymania rozmowy.

[ Na Manhattanie odpiszę jak wrócę ze sklepu x33 ]